Welkom
Fotografeer je geloof. Vandaag is de opstelling in de zaal anders. We zitten we met elkaar om de tafel. Vandaag zal jullie eigen foto of plaatje met je verhaal erbij deze viering zijn uiteindelijke vorm geven.
Fotografeer je geloof, wij wensen jullie allen een mooie viering met inspirerende verhalen en gevulde fotolijsten.
Zingen: Gegroet jij jij
Beeldvorming
Toen deze vieringenlijst uitkwam werd mijn aandacht meteen getrokken naar het thema “fotografeer je geloof”.
Als enthousiast maker en liefhebber van foto’s zag ik mogelijkheden genoeg. Heel lang stond mijn naam alleen op de lijst. Door zag er gelukkig ook iets in en samen konden we deze viering vorm geven.
Het bleek toch wat lastiger dan gedacht. Fotografeer je geloof…… Wat en waarin geloof ik dan en hoe kun je dat fotograferen? Kun je het eigenlijk wel in een beeld vatten ? Is het wel te fotograferen?
Wat eerst zo helder en duidelijk leek werd toch nog een beetje ingewikkeld.
Allemaal hebben we onze eigen beelden:
beelden van God, mensen, onszelf, de wereld en hoe het hoort.
Geloven is een manier van kijken.
Het is een levens-'beschouwing', las ik ergens. Daar kan ik wel iets mee.
Hoe kijk je naar het leven, jezelf, de wereld, je werk, keuzes die je moet maken?
Kijken doe je aan de hand van beelden en voorstellingen.
Je stelt je de wereld en de dingen op een bepaalde manier voor.
Je verbeeldt het leven zo, dat je er je weg in kunt vinden..
Welke beelden zijn dat? Hoe komen wij er aan?
Wat doen ze met ons? En wat doen wij met de beelden? Het volgende verhaal geeft het mooi weer.
Een groep blinde mensen ging naar de dierentuin. Ze hadden nog nooit een olifant gezien en ze kregen de opdracht mee na afloop van het dierentuinbezoek allemaal te kunnen vertellen hoe een olifant eruit zag. De enige manier waarop zij dat konden doen was door te voelen.
Ze kwamen bij de olifant aan en gingen eromheen staan. Ze konden allemaal een stukje van de olifant voelen. Na afloop zei degene die de staart had gevoeld: ‘Een olifant is lang en dun met een kwast eraan’. Een ander zei: ‘Een olifant is als bewegende slang’. ‘Een olifant is keihard en puntig’, legde degene uit die de slagtanden had gevoeld. Zo had iedereen zijn eigen uitleg over de olifant. Ze spraken een voor een de waarheid, maar het beeld was niet compleet. Het werd pas compleet toen ze naar elkaar gingen luisteren en open stonden voor wat een ieder te vertellen had over de olifant.
Hoe completer het beeld werd, hoe meer ze onder de indruk raakten van de grootsheid van de olifant.
Wij hebben elkaar nodig, juist door onze verscheidenheid, om het beeld compleet te maken.
Straks gaan we dat met elkaar proberen.
En als je mij nu vraagt hoe ziet je geloof eruit, dan zeg ik het met de woorden van Karel Eyckman. De beelden verschijnen vanzelf in mijn hoofd bij deze tekst:
Als ergens iemand voor elkaar weet te krijgen
dat wie verblind is
weer zicht kan krijgen
en wie verdoofd is
gehoor vindt
dat wie sterft van de honger
eten kan vinden
en wie klem zit
toch los komt
dat wie eruit ligt
binnengehaald kan worden
en wie gebukt gaat
zijn rug weer recht
dat wie alleen is
wordt opgevangen
en een kind op straat
beschermd is
dan kan God niet ver zijn.
Zingen: Die mij droeg op adelaarsvleugels
Ik geloof in jou
Fotografeer je geloof ! Waar denk je dan aan? vroeg ik aan onze kinderen. Onafhankelijk van elkaar kreeg ik hetzelfde antwoord. “Dan moet ik al mijn vrienden fotograferen”! Mensen en Liefde!
Voor mij ligt het beeld en de ervaring daar ook. Lang geleden, toen onze Basisgemeente nog bijeenkwam in een huiskamer had ik al zo iets van Het geloof, Het Goddelijke laat zich zien in - en door mensen. Samen op weg, omzien naar elkaar, je gedragen weten, zorg hebben voor het al, genietend van het al. Mensen en Liefde. Liefde, niet alleen op het persoonlijke vlak, maar in de breedste zin van het woord! Het volgende lied verbeeldt mijn geloof.
Avond – Boudewijn de Groot, tekst Lennart Nijgh - met fotopresentatie:
Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken
en te hopen dat je licht het doet.
Laat buiten de stormwind nu maar razen in het donker
want binnen is het warm en licht en goed.
Hand in hand naar buiten kijken waar de regen valt.
Ik zie het vuur van hoop en twijfel in je ogen
en ik ken je diepste angst.
Want je kunt niets zeker weten en alles gaat voorbij.
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof in jou en mij.
En als je 's morgens opstaat ben ik bij je
en misschien heb ik al thee gezet.
En als de zon schijnt buiten gaan we lopen door de duinen
en als het regent gaan we terug in bed.
Uren langzaam wakker worden, zwevend door de tijd,
ik zie het licht door de gordijnen en ik weet:
het verleden geeft geen zekerheid.
Want je kunt niets zeker weten...
Ik doe de lichten uit en de kamer wordt nu donker,
een straatlantaarn buiten geeft wat licht.
En de dingen in de kamer worden vrienden die gaan slapen,
de stoelen staan te wachten op het ontbijt.
En morgen word ik wakker met de geur van brood en honing,
de glans van het gouden zonlicht in jouw haar.
En de dingen in de kamer, ik zeg ze welterusten,
vanavond gaan we slapen en morgen zien we wel.
Maar de dingen in de kamer zouden levenloze dingen zijn zonder jou.
En je kunt niets zeker weten, want alles gaat voorbij.
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof in jou en mij.
Ik geloof, ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof in jou en mij.
En je kunt niets zeker weten..
Kijken, luisteren, zien, in gesprek
Jullie hebben ons verhaal gehoord. We hebben gezongen. Nu nodigen wij jullie uit om met elkaar in gesprek te gaan. Hoe heb jij je geloof gefotografeerd?
Pianospel en
Fotocollage maken
Er is nog zomer - Judith Herzberg
Er is nog zomer en genoeg, wat zou het loodzwaar
tillen zijn wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen
terwille was
als iedereen niet iedereen op handen droeg.
Zingen: Ubi Caritas
Collecte
We collecteren voor het Nationaal Fonds Kinderhulp.
Ook in Nederland zijn er veel kinderen die opgroeien in armoede. Een vakantie of een dagje uit zit er voor hen niet in. Kinderhulp organiseert zoveel mogelijke geluksmomenten voor kinderen. Bijvoorbeeld: een korte vakantie, een dagje naar de dierentuin, een eigen fiets of een middagje bowlen.
Zegenwens
Dat gezegend is,
de aarde die jou draagt,
de weg die jou leidt,
de einder die jou wenkt.
Dat je rennen
wandelen,
je prestatiezucht
genieten wordt.
Heb onderweg oog en hart
voor de natuur die je omringt,
de vriendschap die je ontvangt.
Dat je zintuigen je thuisbrengen.
Ga in vrede.
Peter Denneman
Zingen: Ga tot de einden der aarde
Pianospel
|
